“Eenzaamheid is in wezen het verdriet dat wordt veroorzaakt door gebrek aan verbondenheid, of het verdriet als gevolg van afstandelijkheid. Daarom werkt het niet om je gewoon met mensen te omringen. Je moet je daadwerkelijk dicht bij ze voelen.”  (Kira Asatryan uit Stap uit je eenzaamheid)

Eenzaamheid is een vaak voorkomend fenomeen in onze samenleving.

De impact van eenzaamheid wordt onderschat. Dit kan een terugkerende pijn, een gemis, een gevoel van leegte zijn die niet wordt opgelost.

Iedere mens heeft immers affectie, voedende aanraking en liefde nodig. Zonder seks kan men wellicht leven, maar niet zonder warme, tedere en gemeende aanrakingen.

De groep van singles wordt steeds groter maar ook velen die in een relatie zitten, kampen vaak met eenzaamheid. Bovendien is eenzaamheid niet leeftijdsgebonden en is het niet enkel bij ouderen dat eenzaamheid voorkomt.

Door het feit dat er nog weinig aanraking is, verglijden heel wat mensen weg in zich ongelukkig voelen. Zo ontstaan heelwat gezondheids- en psychische problemen.

Als psycholoog, bewustzijnswerker, energiecoach, rust- en vreugdebrenger/Healer wil ik mensen dichter bij elkaar brengen, door voelende aanraking.

Geen virtuele knuffels maar concrete ontmoeting, waarbij je leert je eigen eenzaamheid, de pijn, het gemis, het verdriet in jezelf stilaan op te lossen.

Dat vraagt moed, durf, en een bereidheid om vanuit je eigen kwetsbaarheid te groeien naar waarachtige verbondenheid met jezelf en anderen.

Je kan ook individuele ondersteuning krijgen rond eenzaamheid in m’n praktijk  Gent(De Pinte)

Niemand kan immers zonder affectie en verbinding. Durf aanraking toe en geef het zelf ook bij mensen bij wie jij je goed voelt.

tekst: Hugo Van Verdegem, Rust- en Vreugdebrenger/Healer

“Gebrek aan verbinding, afgescheiden zijn en eenzaamheid vormen de diepste pijn in alle mensen. Je kunt die pijn lezen in het gelaat, in de ogen van de ander.

En je hoeft niet eens heel diep te kijken. Waar ze ook mogen wonen en leven, er is veel verlorenheid in mensen. Dit is het verdriet van de wereld, van een wereld die vervreemd is geraakt van het meest wezenlijke dat er is: het gevoel ergens bij te horen, ergens thuis te zijn, verbonden te zijn op een betekenisvolle manier.

En jullie, die dit horen, zijn geroepen om deze verbinding terug te brengen in de wereld, onder de mensen. Je doet dit door de duisternis in jezelf onder ogen te zien, te ontvangen met een open hart; zo word je een poort voor anderen, een doorgang die hen helpt hun eigen eenzaamheid en hun eigen licht terug te vinden. (Pamela Kribbe)